امکان‌سنجی کاربست هوش مصنوعی در آموزش ابتدایی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم تربیتی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

2 گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

پژوهش با هدف بررسی امکان‌سنجی کاربست هوش مصنوعی در آموزش ابتدایی ایران انجام شد. رویکرد این پژوهش کیفی و به روش پدیدارشناسی توصیفی است. ده نفر از اساتید علوم تربیتی، خبرگان و کارشناسان حوزه آموزش و متخصص در زمینه هوش مصنوعی به روش هدفمند (نمونه‌گیری فرد ماهر) و تا رسیدن به اشباع نظری داده‌ها انتخاب شدند و تحت مصاحبه نیمه‌ساختاریافته قرار گرفتند. یافته ها نشان‌دهنده پنج مقوله اصلی و 24 مقوله فرعی بود. مقوله فراهم‌سازی ظرفیت‌ها و زیرساخت‌ها شامل شش مقوله فرعی توسعه فلسفه، فرهنگ و اهداف زیربنایی، ایجاد قوانین و مقررات، فراهم ساختن زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، آموزش معلمان و دانش‌آموزان، رفع کمبود معلم و ارزیابی بهتر عملکرد نظام آموزشی بود. مقوله فرصت‌های آموزشی شامل هشت مقوله فرعی افزایش توان معلمان، تقویت یادگیری دانش‌آموزان، هماهنگ‌‍ شدن با تغییرات فرهنگی مدرن، افزایش دقت در ارزشیابی، کمک به دانش‌آموزان با نیازهای ویژه، گرفتن بازخورد و اصلاح به موقع، یادگیری شخصی‌سازی‌شده و کمک به والدین در راستای آموزش فرزندانشان بود. مقوله موانع شامل سه مؤلفه فرعی مقاومت، هزینه‌ها و پشتیبانی خانواده‌ها بود. مقوله چالش‌ها شامل سه مؤلفه فرعی تهدیدات سایبری، نادیده گرفتن توان نیروی انسانی و بی‌عدالتی آموزشی بود. مقوله چشم‌اندازهای روشن نیز شامل چهار مؤلفه فرعی علم کاربردی، افزایش اشتغال، رشد اقتصادی و پیشرفت صنعت بود. نتایج نشان داد که کاربست هوش مصنوعی در آموزش ابتدایی ایران نیازمند اجرایی‌کردن برخی زیرساخت‌ها و ظرفیت‌ها بوده و علی‌رغم مزایایی که دارد می‌تواند با موانع و چالش‌هایی همراه باشد که توجه به آن‌ها در رشد چشم‌اندازهای آتی کشور ضروری است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Feasibility of Using Artificial Intelligence in Elementary Education in Iran

نویسندگان [English]

  • sadegh ahmadi 1
  • davoud tahmasebzadeh sheikhlar 2
1 Department of Educational Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
2 Department of Educational Sciences, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Tabriz University, Tabriz, Iran
چکیده [English]

The research was conducted with the aim of investigating the feasibility of using artificial intelligence in elementary education in Iran. The approach of this research is qualitative and descriptive phenomenology. method (sampling of a skilled person) until the theoretical saturation of the data was reached and they were subjected to a semi-structured interview. The findings showed five main categories and 24 subcategories. The category of providing capacities and infrastructures included six sub-categories of developing philosophy, culture and infrastructure goals, creating laws and regulations, providing hardware and software infrastructures, training teachers and students, eliminating teacher shortages, and better evaluating the performance of the educational system. The category of educational opportunities includes eight sub-categories of empowering teachers, enhancing student learning, aligning with modern cultural changes, increasing accuracy in evaluation, helping students with special needs, getting timely feedback and correction, personalized learning, and helping parents with education. It was their children. The obstacles category included three sub-components of resistance, costs and family support. The category of challenges included three sub-components of cyber threats, ignoring human power and educational injustice. The category of bright prospects also included four sub-components of applied science, increasing employment, economic growth and industrial development. The results showed that the application of artificial intelligence in Iran's primary education requires the implementation of some infrastructures and capacities, and despite its advantages, it can be accompanied by obstacles and challenges that must be taken into account in the development of the country's future prospects.

کلیدواژه‌ها [English]

  • elementary education in Iran
  • feasibility study
  • artificial intelligence

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 22 تیر 1403
  • تاریخ دریافت: 03 اردیبهشت 1403
  • تاریخ بازنگری: 29 خرداد 1403
  • تاریخ پذیرش: 22 تیر 1403